Astitva
Existence การดำรงอยู่ अस्तित्व
การเดินทางมีความหมายมากขึ้น เมือเจอสิ่งที่คาดคิดไม่ถึง ทำให้ต้องนั่งคิด ทำไม? มีคำถามเดียวในใจ ว่า ทำไม? ช่วงนั้นหลักการ เหตุผล และ ความรู้ ไม่ทำงาน ในการดำรงอยู่ของสิ่งนั้น
ตามรูป มีต้นหนึ่ง ดำรงอยู่ ซึ่งยืนยัดความมีของตัวตน ถ้าใช้หลักการและเหตุผลแล้ว มันเป็นอะไรที่เป็นไปไม่ได้เลยเพื่อการดำรงตัวตนของมัน พรรคพวกของมันหางกันเป็นกิโลเป็นกิโลก สารอาหารเป็นน้ำแข็ง แข็งไปถึงยอดหิมาลัยกับกองหินแหล่มคมเท่าภูเขาเล็กๅ สภาพอากาศไม่ต้องพูดถึง หนาวเย็นดังโลกันตนรก ซำเติมมีพายุหิมา พัดเหมือนลูกกระสุนพันเป็นหมืนลูกวิ่งชนเป็นว่าเล่นเป็นวันๆ แสงแดด มันช่างเล่นตัวเหมือนหญิงเพสยา กลางวันปลูกให้เร้าร้อนทั้งวัน ตกเย็นปล่อยให้หนาวแน็บตายอยู่คนเดียว มันไม่เหมาะกับการดำรงอยู่เลย ในทุกๆแง่มุ่มมอง บางที่ คงสงสัยกับตัวเองว่า กูเกิดมาทำไมเนีย ปัญหามากมายเหลือเกิน แต่ยังยืนยัดในการดำรงอยู่ของตัวตน
นั่งดู ต้นนั้น สักพัก...ข้าก็มีกำลังใจ ในการดำรง ซึ่งขีวะให้เป็นไปตามกาลเวลาเท่านั้น สิ่งอื่นเป็นแค่ปฎิสสาร เพราะไม่ดำรงอยู่ในโลกข้า
